เศฟันยาห์

เศฟันยาห์ 1
1 พระวจนะของพระเจ้าซึ่งมาถึงเศฟันยาห์บุตรคูชี ผู้เป็นบุตรเกดาลิยาห์ ผู้เป็นบุตรอามาริยาห์ ผู้เป็นราชโอรสของเฮเซคียาห์ ในรัชกาลโยสิยาห์ ราชโอรสของอาโมน กษัตริย์ของยูดาห์
2 พระเจ้าตรัสว่า "เราจะกวาดทุกสิ่งทุกอย่าง ให้เกลี้ยงจากพื้นพิภพ"
3 พระเจ้าตรัสว่า "เราจะกวาดมนุษย์และสัตว์เดียรัจฉานไปเสีย เราจะกวาดนกในอากาศไปเสีย ทั้งปลาในทะเลด้วย เราจะกวาดล้างคนอธรรม เราจะกำจัดมนุษยชาติเสียจากพื้นพิภพ
4 เราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้ยูดาห์ และต่อชาวเยรูซาเล็มทั้งมวล เราจะกำจัดเดนเหลือของพระบาอัลเสียจากสถานที่นี้ และกำจัดชื่อบรรดาปฏิมากรปุโรหิตเสีย
5 กำจัดคนเหล่านั้นที่กราบลงบนดาดฟ้าหลังคาตึก เพื่อไหว้บริวารแห่งฟ้าสวรรค์ คนเหล่านั้นที่กราบลงสาบานต่อพระเจ้า แม้กระนั้นก็ยังสาบานโดยพระมิลโคม
6 คนเหล่านั้นที่หันกลับจากการติดตามพระเจ้า ผู้มิได้แสวงหาพระเจ้าหรือทูลถามพระองค์"
7 จงนิ่งสงบอยู่ต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้า เพราะว่าวันแห่งพระเจ้ามาใกล้แล้ว พระเจ้าทรงเตรียมเครื่องบูชา และทรงกระทำแขกของพระองค์ให้บริสุทธิ์
8 และในวันที่พระเจ้าทรงฆ่าบูชานั้น (คือพระองค์ตรัสว่า) "เราจะลงโทษบรรดาเจ้านายและโอรสของกษัตริย์ และบรรดาผู้ที่ตกแต่งตัวด้วยเครื่องแต่งกายต่างด้าว
9 ในวันนั้น เราจะลงโทษ ทุกคนที่กระโดดข้ามธรณีประตู และบรรดาผู้ที่กระทำให้เรือนของนาย เต็มไปด้วยความทารุณและการคดโกง"
10 พระเจ้าตรัสว่า "ในวันนั้น จะได้ยินเสียงร้องจากประตูปลา และเสียงร่ำไห้จากแขวงสอง และเสียงโครมครามจากเนินเขา
11 โอชาวตำบลครก จงร่ำไห้เถิด เพราะพ่อค้าทั้งปวงก็ไม่มีเหลือแล้ว ผู้ที่ชั่งเงินค้าขายก็ถูกกำจัดเสียแล้ว
12 คราวนั้นเราจะเอาตะเกียงส่องดูเยรูซาเล็ม และเราจะลงโทษคน ที่ปล่อยตัวดังตะกอนเหล้าองุ่นที่เกรอะไว้นาน ผู้ที่กล่าวในใจของตนว่า 'พระเจ้าจะไม่ทรงกระทำการดี และพระองค์ก็จะไม่ทรงกระทำการชั่ว'
13 ทรัพย์สิ่งของของเขาจะถูกปล้น และเรือนของเขาจะเริศร้าง ถึงเขาจะสร้างเรือน เขาก็จะไม่ได้อยู่ในเรือนนั้น ถึงเขาจะทำสวนองุ่น เขาจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น"
14 วันสำคัญของพระเจ้าใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาและเร่งมาก เสียงแห่งวันของพระเจ้าก็ขมขื่น ผู้แกล้วกล้าจะร้องเสียงดังที่นั่น
15 วันนั้นเป็นวันแห่งพระพิโรธ เป็นวันแห่งความทุกข์ใจและเป็นวันระทม เป็นวันพินาศและวันเริศร้าง เป็นวันแห่งความมืดและความมืดครึ้ม เป็นวันที่มีเมฆและความมืดทึบ
16 เป็นวันที่มีเสียงเขาสัตว์และวันโห่ร้อง ต่อเมืองทั้งหลายที่มีสันปราการและต่อป้อมสูง
17 เราจะนำทุกข์ภัยมาสู่มนุษย์ เขาจะได้เดินไปเหมือนคนตาบอด เพราะเขาได้กระทำบาปต่อพระเจ้า โลหิตของเขาจะถูกเทออกเหมือนฝุ่น และเนื้อของเขาจะถูกเทออกเหมือนมูลสัตว์
18 เงินหรือทองคำของเขาก็ดี จะไม่สามารถช่วยกู้เขาได้ ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า พิภพทั้งสิ้นจะถูกเผาผลาญ ในไฟแห่งความหวงแหนของพระองค์ พระองค์จะทรงกระทำให้ชาวพื้นพิภพทั้งสิ้น ถึงที่สิ้นสุด เออ ถึงที่สิ้นสุดอย่างกะทันหัน

เศฟันยาห์ 2
1 โอ ประชาชาติที่ไร้ความอายเอ๋ย จงมากัน มาชุมนุมกัน
2 ก่อนที่เจ้าจะถูกขับไล่ไป ดั่งแกลบที่ปลิว ก่อนที่พระพิโรธอันร้ายแรงแห่งพระเจ้า จะลงมาเหนือเจ้า ก่อนที่วันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า จะลงมาเหนือเจ้า
3 ทุกคนที่ใจถ่อมในแผ่นดินนี้ คือผู้ที่กระทำตามพระบัญชาของพระองค์ จงแสวงหาพระเจ้า จงแสวงหาความชอบธรรม แสวงหาความถ่อมใจ ชะรอยเจ้าจะได้รับการกำบัง ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า
4 เพราะว่าเมืองกาซาจะถูกทอดทิ้ง และเมืองอัชเคโลนจะเป็นที่เริศร้าง ชาวเมืองอัชโดดจะถูกขับไล่ในเวลาเที่ยงวัน และเมืองเอโครนจะถูกถอนราก
5 วิบัติแก่เจ้า ชาวเมืองชายทะเล เจ้าผู้เป็นประชาชาติเคเรธี พระวจนะของพระเจ้ามีมากล่าวโทษเจ้า โอ คานาอัน แผ่นดินของคนฟีลิสเตีย เราจะทำลายเจ้า จนไม่มีชาวเมืองเหลือ
6 โอ ชายทะเลเอ๋ย เจ้าจะเป็นลานหญ้า เป็นทุ่งหญ้าสำหรับผู้เลี้ยงแกะ และเป็นคอกสำหรับฝูงแพะแกะ
7 ชายทะเลนั้น จะเป็นกรรมสิทธิ์ ของพงศ์พันธุ์ยูดาห์ที่เหลืออยู่นั้น เขาจะหากินที่นั่น ครั้นถึงเวลาเย็น เขาจะนอนลง ที่ในเหย้าเรือนทั้งหลายของอัชเคโลน เพราะว่าพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเขา จะเอาพระทัยใส่เขา และให้เขากลับสู่สภาพเดิม
8 "เราได้ยินคำด่าของ โมอับ และคำครหาของคน อัมโมน ซึ่งเขาด่าประชากรของเรา และอวดอ้างเรื่องเขตแดนของเขาทั้งหลาย"
9 พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลตรัสว่า "เหตุฉะนี้ เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด โมอับจะกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดม และคนอัมโมนจะเหมือนเมืองโกโมราห์ คือเป็นแผ่นดินที่มีต้นเหงือกหนามและบ่อเกลือ และเป็นที่ร้างเปล่าเป็นนิตย์ ชนชาติของเราที่เหลืออยู่จะปล้นเขา และคนในประชากรของเราที่รอดตาย อยู่จะยึดเขาเป็นกรรมสิทธิ์"
10 นี่จะเป็นผลตอบแทนความจองหองของเขา เพราะเขาด่าและโอ้อวด ต่อประชากรของพระเจ้าจอมโยธา
11 พระเจ้าจะทรงเป็นที่เกรงกลัวของเขาทั้งหลาย พระองค์จะทรงกระทำให้พระทั้งหลายของโลกผ่ายผอม และแผ่นดินแห่งประชาชาติทั้งสิ้น จะก้มลงนมัสการพระองค์ ต่างตามท้องถิ่นของตน
12 โอ คนเอธิโอเปียเอ๋ย เจ้าด้วยเหมือนกัน จะต้องถูกประหารเสียด้วยดาบของเรา
13 แล้วพระองค์จะยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ต่อเมือง ทางทิศเหนือ และทำลายอัสซีเรีย และจะกระทำให้เมืองนีนะเวห์เป็นที่เริศร้าง เป็นที่แห้งแล้งเหมือนถิ่นทุรกันดาร
14 บรรดาฝูงสัตว์จะนอนอยู่ในที่นั้น สัตว์ป่าทั้งสิ้น นกกระทุงและ อีกาบ้าน จะอาศัยอยู่ที่หัวเสาทั้งหลายของเมืองนั้น นกเค้าแมวจะมาร้องอยู่ที่หน้าต่าง นกกาจะส่งเสียงอยู่ที่ธรณีประตู เพราะฝาเรือนที่ทำด้วยไม้สนสีดาร์ จะตากแดดตากฝน
15 นี่เป็นเมืองที่สนุกสนาน ที่อยู่อย่างปลอดภัย เป็นเมืองที่คิดในใจของตนว่า "ข้านี่แหละ และไม่มีเมืองอื่นใดอีก" มันเป็นเมืองเริศร้างเสียจริงๆ เป็นที่อาศัยนอนของสัตว์ป่า ทุกคนที่ผ่านเมืองนี้ไป จะแสยะปากและสั่นกำปั้นของเขา

เศฟันยาห์ 3
1 วิบัติแก่เมืองนี้ที่เป็นเมืองกบฏ และเป็นมลทิน เป็นเมืองที่บีบบังคับเขา
2 เธอไม่ยอมฟังเสียงใดๆ และไม่ยอมรับการตีสอนใดๆ เธอไม่วางใจในพระเจ้า และเธอไม่เข้ามาใกล้พระเจ้าของเธอ
3 เจ้านายที่อยู่ในเมืองนี้ ก็เหมือนสิงห์ที่คำราม ผู้พิพากษาของเธอก็เหมือนหมาป่ายามเย็น ซึ่งไม่ยอมทิ้งอะไรไว้จนรุ่งเช้า
4 ผู้เผยพระวจนะของเธอเป็นคนพาล เป็นคนทรยศ บรรดาปุโรหิตของเธอก็กระทำสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เป็นสาธารณ์ เขาฝ่าฝืนต่อธรรมบัญญัติ
5 พระเจ้าผู้ทรงดำรงอยู่ในเมืองนั้นชอบธรรม พระองค์มิได้ทรงกระทำผิดเลย ทุกเช้าพระองค์สำแดงความยุติธรรมของพระองค์ ทุกรุ่งอรุณมิได้ทรงขาดเลย แต่คนอยุติธรรมไม่รู้จักอาย
6 "เราได้กำจัดประชาชาติทั้งหลายเสีย สันปราการของเขาพังทะลาย เรากระทำให้ถนนในเมืองนั้นร้างเปล่า ไม่มีผู้ใดเดินในนั้น หัวเมืองของเขาถูกทิ้งร้าง ไม่มีคน ไม่มีชาวเมืองเหลือ
7 เรากล่าวว่า 'แท้จริง เมืองนั้นคงจะยำเกรงเรา เธอจะยอมรับการตีสอน เธอคงจะไม่ทิ้งสายตาไปเสียจาก บรรดาสิ่งต่างๆที่เรากำชับเธอ' แต่เขาทั้งหลายยิ่งกลับร้อนใจ ที่จะให้การกระทำของเขาเสื่อมทราม"
8 พระเจ้าจึงตรัสว่า "เพราะฉะนั้นจงคอยเรา คอยวันที่เราลุกขึ้นเป็นพยาน เพราะการตกลงใจของเราก็คือจะรวมประชาชาติ ให้ราชอาณาจักรชุมนุมกัน เพื่อเทความกริ้วของเราบนเขาทั้งหลาย คือความร้อนแรงแห่งความโกรธของเรา เพราะว่าพิภพทั้งสิ้นถูกเผาผลาญ ในไฟแห่งความหวงแหนของเรา
9 เออ ในคราวนั้น เราจะเปลี่ยนริมฝีปากของชนชาติทั้งหลาย ให้เป็นริมฝีปากบริสุทธิ์ เพื่อว่าทุกคนจะร้องทูลออกพระนามพระเจ้า และปรนนิบัติพระองค์เป็นใจเดียวกัน
10 บุคคลที่ทูลขอต่อเรา คือคนของเราที่ถูกกระจัดพลัดพรากไป จะนำเอาเครื่องบูชาของเรามา จากฟากข้างโน้นของแม่น้ำแห่งเอธิโอเปีย
11 "ในวันนั้น เจ้าจะไม่ถูกกระทำให้อับอาย ด้วยการกระทำซึ่งเจ้าได้กบฏต่อเรา เพราะในเวลานั้นเราจะคัดผู้โอ้อวดเห่อเหิมนั้น ออกเสียจากท่ามกลางเจ้า เจ้าจึงจะไม่เย่อหยิ่งจองหอง ในภูเขาบริสุทธิ์ของเราอีกต่อไป
12 เพราะเราจะเหลือแต่คนที่ถ่อมใจและเจียมตัว ไว้ในท่ามกลางเจ้า เขาจะแสวงหาที่ลี้ภัยในพระนามแห่งพระเจ้า
13 บรรดาคนที่เหลืออยู่ในอิสราเอล เขาจะไม่กระทำความผิด และไม่กล่าวคำมุสา และในปากของเขานั้น จะหาลิ้นที่ล่อลวงก็ไม่มี เพราะเขาทั้งหลายจะเที่ยวหากินและนอนลง และไม่มีผู้ใดกระทำให้เขากลัวเกรง"
14 "โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงร้องเพลงเสียงดัง โอ อิสราเอลเอ๋ย จงโห่ร้องเถิด จงเปรมปรีดิ์และลิงโลดด้วยเต็มใจของเจ้า เถิดนะ บุตรีแห่งเยรูซาเล็ม
15 พระเจ้าทรงล้มเลิกการพิพากษาลงโทษเจ้าแล้ว พระองค์ทรงขับไล่ศัตรูของเจ้าออกไปแล้ว กษัตริย์แห่งอิสราเอลคือพระเจ้าทรงอยู่ท่ามกลางเจ้า เจ้าจะไม่กลัวภัยพิบัติอีกต่อไป
16 ในวันนั้น เขาจะพูดกับเยรูซาเล็มว่า 'โอ ศิโยนเอ๋ย อย่ากลัวเลย อย่าให้มือของเจ้าอ่อนเพลียไป
17 พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าอยู่ท่ามกลางเจ้า เป็นนักรบผู้ประทานความมีชัย พระองค์ทรงเปรมปรีดิ์เพราะเจ้าด้วยความยินดี พระองค์จะทรงรื้อฟื้นเจ้าใหม่ด้วยความรักของพระองค์ พระองค์จะทรงเริงโลดเพราะเจ้าด้วยร้องเพลงเสียงดัง
18 ดั่งในวันที่มีการเลี้ยง' เราจะขจัดภัยพิบัติเสียจากเจ้า เพื่อเจ้าจะไม่ต้องทนต่อการเยาะเย้ยเพราะเรื่องนี้
19 ดูเถิด ในคราวนั้นเราจะทำโทษผู้ที่ บีบบังคับเจ้าทุกคน เราจะช่วยคนขาพิการและรวบรวมคนที่ กระจัดกระจายไป และเราจะเปลี่ยนความอับอายของเขาให้เป็นความน่าสรรเสริญ และให้เป็นเสียงลือไปในโลก
20 ในคราวนั้น เราจะนำเจ้ากลับเข้ามา คือในคราวที่เรารวบรวมพวกเจ้าเข้าด้วยกัน เออ เราจะกระทำให้เจ้ามีชื่อเสียงและเป็นที่สรรเสริญ ในท่ามกลางบรรดาชนชาติทั้งหลายของโลก คือเมื่อเราให้เจ้ากลับสู่สภาพเดิมต่อหน้าต่อตาเจ้า" พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ